RëSCH FALCHERO Rësch Falchero gehört eindeutig zu den talentiertesten Singer-Songwriter der einheimischen Szene. Im Oktober 2008 veröffentlichte er mit seiner aktuellen Band „fal’(CER)o“ sein vorerst letztes Album „he’s lost“. Rësch singt überwiegend über die Welt wie sie ihm begegnet, über Freundschaft, Liebe, Verlust und Hoffnung. Klingt alltäglich, ist jedoch durch seine ehrliche, persönliche und charmante Art auf der Bühne eine sehr berührende Reise in die Gefühlswelt des jungen Musikers. Vor allem wenn er wie an diesem Abend, alleine mit seiner Gitarre auf der Bühne steht und seine schönsten Songperlen mit uns teilt. LEGOTRIP De Klasseklon, dat ass deen, deen ëmmer hannen an der Klass souz, deen, deen ëmmer déi beschte Witzen drop haat, awer och deen, deen net mat Kritik gespuert huet an dofir och méi oft wéi déi aner Kanner an der Retenue souz. „Klasseklon“, sou nennt sech dem „Lidderhaanes“ Serge Tonnar seng drëtt Scheiw mat Lidder op Lëtzebuergesch. Dës Kéier huet en se awer net am Egotrip, mee mat „Legotrip“ opgeholl, der Musekskappell mam Eric Falchero, Rom Christnach a Misch Feinen. Musekalesch bewegt sech desen Trip tëscht Chanson, Folk a Rock, d’Texter sinn heinsdo kritesch, heinsdo nostalgesch, meeschtens ironesch an ëmmer éierlech. No „Legotrip“ (2003) an „Pärele bei d‘Sei“ (2008) bleiwt de Serge och mat „Klasseklon“ sengem Universum trei, an d‘Texter an der Mammesprooch kommen ongefiltert eriwwer, mol wéi d‘Faauscht op d‘A, mol wéi e Kussi op d‘Stir. Hei geet et em d‘Schiedsäite vum Liewen an enger Zort „Disnéiland“, em emotionell Akkzidenter déi geraumt ginn, em d‘Verschwanne vun de Bopebistroen, grad wéi em d‘Identitéit vum Kënschtler an enger Gesellschaft déi ëmmer méi vu sech selwer ageholl ass. Awer keng Angscht, de moraleschen Zeigefanger bleiwt do wou en higehéiert, op d‘Gitar, an déi éischte Case op der Si-Säit bei engem La mineur Akkord. A wann emol e Fanger gezéckt gëtt, dann ass et de Mëttelfanger. LONELY DRIFTER KAREN Tanja Frinta, die Sängerin, Gitarristin und Songwriterin hinter Lonely Drifter Karen widmet sich dem Folk in ihrem eigenen kleinen Kosmos der Musicals und Wiener Variététheater. Verspielt und verträumt, ausgelassen und lebenslustig klingen ihre Songs. Trio européen autour de la chanteuse-guitariste Tanja Frinta, Lonely Drifter Karen est à l’image de sa créatrice : éclectique, ludique, sympathique. Après avoir traîné sa voix dans les clubs de Vienne, l’Autrichienne se rend en Suède où commencera l’aventure de son groupe dont le nom reflète bien sa musique : Lonely pour le côté mélancolique, Drifter pour l’aspect nomade et Karen pour la féminité à fleur de peau. //